بررسی عوامل موثر بر ترکیب و سهم انواع سپرده ها و تسهیلات بانک کشاورزی به تفکیک استانی طی سالهای 90-1376

جذب سپرده های بانکی یکی از دغدغه های مهم نظام بانکی است. در این تحقیق رابطه بین سپرده های بانکی بانک کشاورزی (اعم از بلند مدت وکوتاه مدت و پس انداز و رابطه سپرده های کل به تفکیک استانی در استانهای فارس ، کرمان وتهران) با متغیرهای نرخ سود پرداختی(بهره)، تبلیغات، جوایز پرداختی، تعداد شعب، تسهیلات پرداختی،ارزش افزوده و سرمایه گذاری خالص در بخش کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر ارزش افزوده بخش کشاورزی بر میزان تسهیلات بانک کشاورزی (و به تفکیک استانی) بررسی شده است. سهم سپرده های بانک از کل سپرده های کشور نیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در چارچوب نظری مارکوئیتز از الگوی درآمد مورد انتظار – واریانس برای تعیین پرتفوی بهینه بانک کشاورزی و بررسی عملکرد بانک استفاده شده و ترکیب بهینه سرمایه گذاری بانک (انواع تسهیلات پرداختی) مشخص گردید.تخمین های تفکیک استانی به روش سری زمانی(90-76) و سایر تخمین ها به روش پنل دیتادر همان دوره زمانی انجام شده است. طبق نتایج بدست آمده از تخمین¬های انجام شده مشخص شد که تمامی متغیرهای مورد بررسی تأثیر مثبت روی سپرده¬ها دارند ونرخ سود، بیشترین تأثیر را بر میزان سپرده های بلندمدت دارد. متغیرهای ارزش افزوده بخش کشاورزی و سرمایه¬گذاری خالص بخش کشاورزی تأثیر زیادی روی میزان سپرده های بانک کشاورزی دارند. سهم سپرده¬های بانک کشاورزی از سال 76 تا 85 دارای روند صعودی بوده و طی سال¬های بعدی روند نزولی داشته است. در تفکیک استانی مشاهده شد که استان تهران بیشترین تاثیر را بر روی سپرده های بانک کشاورزی دارد و از میان متغیر¬های مستقل مورد بررسی تعداد شعب در استان تهران تاثیر بیشتری بر میزان سپرده های استان دارد. تفاوت قابل ملاحظه درآمد قابل انتظار بر اساس پرتفوی بهینه و درآمد حاصل شده براساس عملکرد واقعی بانک نشان می دهد که در نرخ¬های موجود برای سود تسهیلات ، تعقیب اهداف توسعه¬ای به جای حداکثر سازی سود سهامداران هزینه قابل توجهی را بر بانک کشاورزی تحمیل می¬نماید و چنانچه دولت به گونه¬ای این هزینه¬ها را برای بانک جبران ننماید بانک کشاورزی ممکن است مشارکت خود را در زیربخش¬های زراعت و دامداری که زیر بخش-های عمده کشاورزی می¬باشند، کاهش دهد.